zaboravljene i same

Sestre kraljice Elizabete za koje svet nije smeo da zna: Ovo je najsramnija i najpotresnija priča o kraljevskoj porodici

0

O britanskoj kraljevskoj porodici čitali smo mnogo, ali priča o zaboravljenim ženama koje su skrivane od javnosti i "žive sahranjene" često ostaje u senci.

foto: KEYSTONE Pictures USA / Zuma Press / Profimedia
foto: KEYSTONE Pictures USA / Zuma Press / Profimedia

U četvrtoj sezoni serije "Kruna", koja nam predstavlja najintrigantnije trenutke u životu britanske kraljevske porodice od dolaska kraljice Elizabete II na presto 1952. godine, videli smo jednu od potresnijih epizoda ovog planetarnog hita.


U epizodi nazvanoj "Princip nasleđivanja" prikazana je priča o najpažljivije skrivanoj tajni kraljevske porodice – Elizabetinim rođakama Ketrin i Nerisi Baus-Lajon, ženama za koje nije bilo poznato da postoje sve do 1987. godine.


Ketrin i Nerisa bile su ćerke Džona Herbertsa Bous-Lajona i njegove supruge Fenele. Džon je, inače, bio rođeni brat ledi Elizabet Bous-Lajon, koju istorija pamti pod imenom Kraljica Majka, a još nam je poznatija kao – majka kraljice Elizabete II. Ketrin i Nerisa su tako bile sestre od ujaka britanskoj kraljici i njenoj sestri princezi Margaret.

 

Nerisa je rođena 18. februara 1919. godine, dok je Ketrin došla na svet 4. jula 1926. Imale su još sestru koja je preminula kao beba, potom sestru En, koja je preminula 1980. godine, i Dajanu, koja je umrla 1986. Tokom šezdesetih, 1963. godine, u genealoškom izdanju Burke’s Peerage objavljeno je da su sestre Ketrin i Nerisa mrtve od 1940. godine.

To je ono što nam je porodica Baus-Lajon rekla, zato smo ih stavili u knjigu. Nije normalno sumnjati u reči članova kraljevske porodice – objasnio je izdavač.


Ipak, 1987. otkrilo se da to nije istina i da su Nerisa i Ketrin živele još dugo potom.


Sestre su, kako je utvrđeno, od 1941. godine živele u Kraljevskoj bolnici "Erlsvud", ustanovi za osobe sa smetnjama u razvoju. Za obe se tvrdi da su bile hendikepirane i da nisu govorile, kao i da su mentalno bile na nivo šestogodišnjaka. Ipak, njihova tačna dijagnoza ostaje nepoznata, a tadašnja terminologija ih je bezdušno navodila kao "imbecile". Veruje se da je u pitanju bilo genetsko oboljenje koje je prenošeno kroz porodicu i koje je izazivalo smrt dečaka u ranom detinjstvu i razvojne probleme kod devojčica.

 

Ovo stanje je, inače, jedan od razloga zašto Džon Spenser, otac princeze Dajane, nije stupio u brak s En Tenant, rođakom Nerise i Ketrin. Iako se par verio, Spenserov otac se protivio ističući da ona ima "ludu krv", pa do braka nije došlo.


Za postojanje Nerise i Ketrin saznalo se tek 1987. godine, kada je The Sun objavio da su one decenijama u tajnosti živele u ustanovi za mentalno zaostale. U tom trenutku, Kraljica Majka i rođena tetka ovih žena za to da nisu umrle 1940. znala je već najmanje pet godina, jer je otkriveno da im je od 1982. slala 125 funti godišnje za negu, kao i da je poslala ček za kupovinu slatkiša i igračaka. Međutim, otkriveno je i da ih nikad nije posetila i da nije javila izdavaču da promeni objavljene podatke o njihovoj smrti.

Posebno gorak ukus u ustima ostavlja to što je Kraljica Majka 1986. godine postala pokroviteljka Kraljevskog udruženja za mentalno hendikepiranu decu i odrasle i često je obilazila razne ustanove, a nijednom nije otišla da vidi decu svog rođenog brata. Sestre nikad nisu dobile ni čestitku za rođendan ili Božić.

 

Kada je sve razotkriveno 1987. godine, mnogi su verovali da je majka kraljice Elizabete namerno skrivala postojanje svojih bratanica, a Bakingemska palata je odbijala da komentariše ove navode, ističući da su oni stvar koja se tiče porodice Baus-Lajon. Lord Klinton bio je među prvima koji su otvoreno tvrdili da je kraljevska porodica skrivala rođake da bi sakrila nasledno oboljenje u porodici.


U trenutku kada se saznalo za njih, Nerisa je bila mrtva već godinu dana, a na njenoj sahrani nije bio niko iz kraljevske porodice.

Na njenom grobu stajali su samo serijski broj i plastična ploča s prezimenom, a kada je vest o sestrama odjeknula u medijima, porodica je podigla nadgrobni spomenik. Ketrin je poživela čak do 2014. godine, nastavivši život u jednoj bolnici u Sariju posle zatvaranja one u kojoj je provela prve decenije.

 

 

makonda-tracker