Velika tajna otkrivena je tek nakon što je umrla: Život srpske Sofije Loren obeležile su DVE VELIKE LJUBAVI i TRAGEDIJA

Legendarna Olivera Marković nije imala samo veliki glumački talenat, već i glas na kojem bi joj pozavidele i brojne pevačice 

Glumica Olivera Marković godinama je plenila glumačkom scenom, a njene uloge se i danas gledaju bez daha. Publika ju je obožavala zbog glumačkog umeća, ali i glasa koji je bio takav da je bilo uživanje slušati je.

 

Svoj šarm znala je da pretoči u uloge koje se i danas rado gledaju, a tokom svoje duge karijere nisu samo filmovi bili ti koji su Oliveru često stavljali u centar pažnje medija. 

 

Glumačka legenda, obeležila je jedan period jugoslovenske kinematografije, a njen privatni život često je bio u žiži medijske pažnje. O svom privatnom životu nije mnogo govorila, ali se zna da su ga obeležile dve velike ljubavi i jedna tragedija koja joj je u potpunosti promenila život.

 

Njena prva velika ljubav bio je glumac Rade Marković, kog je upoznala još kao tinejdžerka, u ratom zahvaćenom Beogradu 1944. godine. Sve se odigralo na Kolarčevom univerzitetu gde se omladina okupljala kako bi skrenula misli s teške situacije u zemlji. Tu su nastajale sjajne pozorišne predstave, a na jednu od audicija došao je i Rade.

 

Kasnije je tvrdio da je tada „loše izveo deo iz Nušićevog ‘Sumnjivog lica'“, ali je ipak primljen. Probe su imali u holu jednog petosobnog stana na Terazijama broj 12, a podučavao ih je reditelj drame i opere, Erih Helc.

 

Nakon što je počelo američko bombardovanje Beograda pozorišne probe su igrane u vili Pere Radovanovića na Pašinom brdu. Jednog jutra svi su bili tu osim Olivere i Radeta. Marković je svoju partnerku dugo čekao, ali se ona nije pojavila.

 

 

Nakon nekog vremena krenuo je ka mestu gde su održavane probe i kada je stigao tamo imao je šta da vidi. Mesto na kom je trebalo da se nađu je sravnjeno sa zemljom, a poginulo je svih 40 umetnika koji su na probu došli na vreme.

 

Njih dvoje su veoma brzo shvatili da žele da stupe u brak što se i desilo, a zatim su u avgustu 1946. godine postali ponosni roditelji sina, danas poznatog reditelja Gorana Markovića.

 

Godinama su živeli pravu ljubavnu bajku, ali onda nakon 17 godina braka odlučuju da je vreme da svako krene svojim putem. Uprkos činjenici da su se razveli nisu dozvolili da to utiče na njihov posao, pa su i godinama nakon razlaza ostali partneri na pozorišnoj i filmskoj sceni.

 

 

Olivera je nakon izvesnog vremena uplovila u vezu sa kolegom Dušanom Bulajićem za kojeg se kasnije i udala.  Njihovu ljubavnu bajku prekinula je Bulajićeva smrt 1995. godine, a Olivera je preminula 2. jula 2011. godine u 87. godini života.

 

Nakon što je održan pomen u Narodnom pozorištu u njenu čast, njen sin je kustosu Muzeja Narodnog pozorišta predao kutiju sa njenim ličnim stvarima i tada je otkrivena i glumičina velika tajna.

 

Među njima se nalazila umrlica čuvene glumice Žanke Stokić, a kako je Goran Marković tada objasnio, njegova majka ju je skinula sa jednog drveta ubrzo nakon Žankine sahrane 1947. godine.

 

 

Tada je otkriveno da je Olivera veoma cenila Žanku i njen rad i da joj je veoma teško pala nepravda koja joj je načinjena. 

 

Naime, Žanka je tokom okupacije Beograda nastupala sa kolegama jer su joj Nemci zauzvrat obećali insulin koji joj je bio neophodan da kao dijabetičar preživi.

 

Međutim, Žanka je zbog ovoga od strane komunističke vlasti prvo osuđena na osam godina gubitka nacionalne časti. Dodatna kazna joj je bila i društveno korisni rad, odnosno morala je da čisti ulice.

 

 

Ipak, 1947. godine saopšteno je da joj je sve oprošteno, a Bojan Stupica je želeo da joj da priliku da zaigra u Jugoslovenskom dramskom pozorištu. Ipak, to nije dočekala.

 

Umrla je pre nego što je uspela da se publici ponovo predstavi na daskama koje život znače. Sahranjena je na Topčiderskom groblju, ali to nije organizovala ni država, ni pozorište, već njena služavka, koja joj je kasnije i podigla spomenik.

 

Bonus video:

Glumica na sahrani kolege i prijatelja