Žućko (Skica za portret Radivoja Koraća) je celovečernji igrano-dokumentarni film o jednom od najboljih košarkaša Evrope, po ugledu na filmove o velikanima kakvi se rade u produkcijama BBC-ja, History Channel-a.
Skica za portret Radivoja Koraća, svaki detalj iz njegovog života zapravo je skica za portret idealnog uzora mladim generacijama. Da to nije samo jedan od mnogih naših mitova, već i neosporna činjenica govori mnogo toga. Između ostalog i podatak da je Korać bio prvi evropski košarkaš koji je dobio poziv da obuče dres čuvenih američkih Harlemovaca, kao i to da mu pripada značajno mesto u evropskoj Kući slavnih, otvorenoj 1. marta 2007. godine u Madridu, te mesto u Olimpijskom muzeju u Ženevi. Do pre par godina, jedno od najjačih evropskih takmičenja zvalo se upravo Kup Radivoje Koraća, a danas je to ime našeg nacionalnog kupa.
O izvanrednoj sportskoj karijeri svedoči i to da mnogi Koraćevi rekordi nisu oboreni ni do danas. Jedan od njih je 99 koševa postignutih na utakmici Kupa evropskih šampiona u hali III beogradskog sajma protiv švedskog Alvika. Bio je igrač OKK Beograd, a nakon toga karijeru je nastavio u Belgiji i Italiji, sa istim uspehom i ogromnom popularnošću.
Priča o Radivoju Koraću međutim nije samo priča o fascinantnoj sportskoj karijeri, već i priča o jednom intelektualcu, humanisti i nadasve interesantnom čoveku. Prema svedočenju njegovih najbližih srodnika i prijatelja, podjednako kao košarku voleo je i umetnost i nauku. Bio je apsolvent Elektrotehničkog fakulteta u Beogradu, sa izuzetnim darom za matematiku i fiziku. To je bio period kada se tadašnja Jugoslavija otvarala prema svetu, a sam Korać je upravo duh tog novog vremena i sveta donosio u zemlju. Donosio je ploče za Radio Beograd, a kad je prvi put čuo Bitlse zvao je lično Radmila Karaklajića iz kluba u Hamburgu i oduševljeno rekao Ovi će da ućutkaju sve... Osim toga, bio je strastven zaljubljenik u umetnost i obožavalac Lubarde, Konjevića, Crnjanskog... Žućkov šarm osvojio je i pomalo zatvorenog Ivu Andrića, koji je prema sopstvenom svedočenju, kao uspomenu na to prijateljstvo svaki svoj odlazak u Sarajevo završavao obilaskom spomenika na mestu pogibije Radivoja Koraća.
Korać je poginuo 2. juna 1969. u blizini Sarajeva, žureći na reprizu predstave Kosa u Ateljeu 212. Ispraćaju iz Sarajeva prisustvovale su hiljade ljudi... Kilometarima po izlasku iz Sarajeva, ljudi su stajali uz ulice, kojima je prolazio kovčeg sa Koraćevim posmrtnim ostacima. Bio je prvi sportista sahranjen u Aleji velikana na Novom Beogradu. a na izričito insistiranje tadašnjeg predsednika države Josipa Broza Tita umesto državnom, kovčeg je bio prekriven olimpijskom zastavom. Rečeno je: On je bio veći od zemlje koju je predstavljao. Pripadao je celom svetu.
Igrani deo filma Žućko čine rekonstrukcije važnih događaja iz života Radivoja Koraća i tog vremena, dok će se u dokumentarnim delovima, pored snimaka Koraćevih čuvenih utakmica, kao sagovornici pojaviti: Bora Stanković, Ivo Daneu, Boris Kristančić, Dražen Dalipagić, Duda Ivković, Ranko Žeravica, Petar Skansi, Josip Đerđa, Vlade Divac, Miško Čermak, Bogdan Tanjević, Sergej Belov, ali i NBA zvezde: Džeri Vest, Oskar Robertson, Bil Rasel, Džeri Lukas, kao i saigrači i protivnici iz Belgije, Italije, Španije. Kroz ovu priču o jednoj legendi i vremenu, gledaoce će voditi legenda našeg doba – proslavljeni košarkaš Aleksandar Đorđević kao narator, glavni protagonista koji istražuje i vodi sve razgovore. Naslovnu ulogu u filmu igra Vladimir Aleksić, dok je Koraća kao dečaka dočarao Strahinja Česner. Njegovu majku igra Katarina Radivojević, a u filmu se pojavljuju i Tihomir Stanić, Milan-Caci Mihajlović, Voja Brajović, Dragan Nikolić, Nikola Česner... Reditelj je Gordan Matić, koji je napisao i scenario sa Đorđem Milosavljevićem.
