NIJE ISPUNJAVAO SUROVE ESTETSKE STANDARDE: Legendarnog Taška Načića zbog IZGLEDA su zaobilazile brojne ZNAČAJNE uloge

Jedan od najvećih srpskih glumaca Taško Načić rođen je u Kruševcu 7. aprila 1934. godine.

U rodnom gradu je završio osnovnu školu i gimnaziju i ostvario prve glumačke nastupe u pozorištu. Diplomirao je glumu na FDU u Beogradu, u klasi profesora Mate Miloševića.
 

Profesionalnu glumačku karijeru započeo je u narodnom pozorištu u Beogradu, zatim je nastupao u Pozorištu „Boško Buha“, a proslavio se u „Ateljeu 212“ sjajnim ulogama u vrhunskim predstavamaa: „Kralj Ibi“, „Radovan III“, „Čudo u Šarganu“, „Kafanica sudnica, ludnica“ i u brojnim filmovima.

 

Ostvario je 67 maestralnih uloga u pozorišnim predstavama, a deset godina igrao je monodramu „Ne pucaj bre“. Snimio je dvadesetak filmova, debitovao je 1960. godine u „Bolje je umet”, a tokom decenija ostao je upaćen i u ostvarenjima na velikom platnu - “Bokseri idu u raj“, “Majstor i Margarita“, „Čudo neviđeno“, “Ćao inspektore“, “Nije lako sa muškarcima“, „Sabirni centar“ i drugi.

 

 

Ostvario je antologijske uloge u filmovima - Perice Mitića u „Davitelju protiv davitelja“ Slobodana Šijana i lovca u “Ko to tamo peva”. Njegov komičarski talenat i vrhunska gluma ostaće upamćen i po ulozi Božidara Majkovića u tv seriji RTS “Bolji život” Siniše Pavića.

 

Sa svojih 192 centimetara visine, Taško Načić je još od mladosti važio za "džina domaće filmske scene". Strpljivo je radio, svoj talenat usavršavao i trpeo i kada su ga neke značajnije uloge, i pored očiglednih kvaliteta zaobilazile, zbog njegovog fizičkog izgleda.

 

Tokom čitave karijere stoički se nosio sa činjenicom da, naročito u svetu filma, važe surovi estetski standardi koje on, jednostavno, po mišljenju većine kulturnih stvaraoca, nije zadovoljavao.

 

Preminuo je u Beogradu 26. marta 1993. godine u 58. godini života.