Na današnji dan pre tri godine napustio nas je legendarni glumac Velimir Bata Živojinović, a anegdote iz njegovog života i bogate glumačke karijere nikada nisu prestali da zanimaju javnost
Velimir "Bata" Živojinović rođen je 5. jun 1933. u mestu Koraćica u podnožju planine Kosmaja. Bio je najpoznatije glumačko ime kako u Srbiji tako i na prostoru bivše Jugoslavije.
Davne 1955. godine debitovao je u filmu Pesma sa Kumbare. Ostvario se u oko 400 televizijskih i filmskih uloga, među kojima se nalazi i 17 vesterna snimljenih u Nemačkoj koji su malo poznati. Bio je glavni lik u velikom broju filmova bivših jugoslovenskih republika. Bata je bio jedan od rodonačelnika tzv. crnog talasa u jugoslovenskom filmu, koji je nastao početkom šezdesetih, a u kojima je konstantno nastupao sve do kasnih sedamdesetih godina 20. veka. Pored toga, igrao je i u tzv. partizanskim filmovima u kojima se proslavio takođe tokom ’60-ih i ’70-ih, a jedan od njih — Valter brani Sarajevo — doneo mu je ogromnu slavu u Kini.
Gluma mu nije bila jedina ljubav. Živojinović se pored nje bavio i politikom. Od početka devedesetih godina 20. veka bio je poslanik Socijalističke partije Srbije u nekoliko mandata, a 2002. godine bio je kandidat SPS-a na neuspelim predsedničkim izborima u Srbiji. Velimir važi za najvećeg jugoslovenskog i srpskog glumca, sa najviše odigranih uloga.
55 godina je proveo u skladnom braku sa svojom velikom ljubavlju, Julijanom - Lulom, s kojom je dobio dvoje dece: sina Miljka i kćerku Jelenu. Jednom prilikom je iskreno priznao da mu je supruga Lula predstavljala najveći oslonac tokom iscrpne dugogodišnje karijere, koja je bila praćenja stalnim i dugim odsustvima od kuće.
Nadimak Bata, koji ga je pratio tokom čitave karijere, dobio je u periodu pohađanja srednje glumačke škole u Nišu, gde je direktor škole bio njegov imenjak - čuveni pesnik Velimir Živojinović Masuka. S obzirom na to da su im se zbog istog imena i prezimena često mešale poštanske pošiljke i prepiske, direktor Masuka ga je pozvao jednog dana u svoju kancelariju i rekao: „Mali, od danas će na tvojim pismima uz ime i prezime stajati nadimak ’Bata’, a na mojim ’Masuka’.” Taj nadimak ga od tada nije "napuštao" i pratio ga je tokom čitavog života.
2000. godine. glumio je u čak 35 partizanskih filmova.
Zanimljivo je i to da je pored svog maternjeg srpskog jezika, glumio je i na hrvatskom, makedonskom, slovenačkom, romskom, albanskom, nemačkom, engleskom, francuskom, italijanskom i ali i ruskom jeziku.
Sedam filmova u kojima je glumio našlo se u zvaničnoj konkurenciji Kanskog filmskog festivala: Vlak bez voznog reda (1959), Pogled u zjenicu sunca (1966), Skupljači perja (1967), Biće skoro propast sveta (1969), Seljačka buna 1573. (1976), Grupni portret s damom (1977) i Poseban tretman (1980).
Godine 1981. bio je član žirija na 12. Međunarodnom filmskom festivalu u Moskvi, Rusija.
Bata je preminuo 22. maja 2016. godine u 82. godini u bolnici Sveti Sava usled posledica gangrene, srčane slabosti, anemije i dijabetesa.
NE PROPUSTITE
