Bas Karlo Kolombara i sopran Elena Mošuk gostovaće u utorak i sredu (27. i 28. mart) u predstavama Narodnog pozorišta Don Đovani i Trubadur.
U utorak, 27. marta na sceni Opere i teatra Madlenianum (19.30) u ulozi Don Đovanija, naslovog junaka istoimene Mocartove opere nastupiće Karlo Kolombara, jedan od najpoznatijih svetskih basova pretežno verdijevskog repertoara, koji je nastupao u milanskoj Skali, Metropolitenu u Njujorku, moskovskom Boljšoj teatru, Pozorištu Kolon u Buenos Ajresu, Operi u Parizu, Kovent Gardenu u Londonu, Areni u Veroni.
Reditelj je Alberto Triola, predstava je u koprodukciji Narodnog pozorišta i Madlenianuma. Operom će dirigovati umetnički direktor Luglio Musicale Trapanese opere sa Sicilije Andrea Čerta, a u podeli su i Olivera Merkurio (Dona Elvira), Dragoljub Bajić (Leporelo), Snežana Savičić Sekulić (Dona Ana), Marko Živković (Don Otavio), Nevena Matić (Cerlina), Marko Pantelić (Mazeto) i Aleksandar Manevski (Komendatore).
Dan kasnije, (sreda) 28. marta, na Velikoj sceni Narodnog pozorišta (19,30), biće izveden Verdijev Trubadur. Glavnu sopransku ulogu (Leonora) pevaće Elena Mošuk, internacionalna zvezda, rodom iz Rumunije, koja je tokom dosadašnje veoma uspešne i bogate karijere nastupala na skoro svim najznačajnijim operskim scenama širom Evrope (milanska Skala, Bečka opera, Kraljevski teatar u Briselu, Berlinska opera...), kao i u Japanu, Americi i Kini. U ulozi Grofa Lune nastupiće njen sunarodnik, bariton raskošnog glasa Florin Estefan, rođen 1982. godine u Oradeji, dugogodišnji solista Nacionalne opere u Klužu.
Dirigent je Dejan Savić, a reditelj Ivana Dragutinović Maričić. Naslovnu rolu, trubadura Manrika, pevaće tenor Janko Sinadinović, a mecosopranu Jeleni Vlahović i basu Ivanu Tomaševu poverene su uloge ciganke Acučene, odnosno kapetana grofove vojske – Feranda. U ansamblu su i Aleksandra Petrović (Ines), Danilo Stošić (Ruiz), Siniša Radin (Glasnik) i Predrag Gligorić (Stari Ciganin). U obe predstave učestvuju Orkestar i Hor Opere Narodnog pozorišta u Beogradu.
O Karlu Kolombari
Karlo Kolombara se smatra jednim od najznačajnijih italijanskih verdijanskih basova na svetu. Godine 1984. pobedio je na takmičenju "Rikardo Straćari" u Bolonji. 1986. godine osvojio je zlatnu medalju kao najbolji italijanski pevač na takmičenju "Đovani Batista Vioti" u Verčeliju, a 1987. godine napravio je svoju pozorišnu teoriju u Milanu sa As.Li.Co (Koncertno društvo iz Koma).
Godine 1989. sa svojih 25 godina debitovao je u pozorištu La Skala u Princu od Bujona, u operi Adrijana Lekuvrer u režiji Đanandrea Gavacenija, bio je Lorenco u Kapuleti i Montegi, u režiji Rikarda Mutija u Teatru Boljšoj, Timur u Turandotu,u režiji Lorin Mazela, izvedenoj u Državnoj palati Kremlja, a 1990. u ulozi Proćide u operi Sicilijanska večernja u režiji Mutija, Lučija od Lamermura sa Vinćencom La Skolom 1992. godine, nastavlja na RAI, ali se redovno vraća u razne sezone u delima kao što su Nabuko, Magbet (na otvaranju sezone Skaliđero teatra 7. decembra 1997. godine) i u Krunisanju Popeje.
Kasnije je nastupao u najprestižnijim pozorištima na svetu, uključujući: Bečku državnu operu, Metropoliten u Njujorku, moskovski Boljšoj teatar, Pozorište Kolon u Buenos Ajresu, Operi u Parizu, Kovent Gardenu u Londonu, Areni u Veroni (gde redovno peva od 1992. do 2015. godine, otvarajući sezonu pet puta), firentinski Mađo Muzikale, pozorište Opera u Rimu (u operi Lučija od Lamermura 1992. godine sa Alfredom Krausom), u Tokiju i takođe u nekoliko prestižnih koncertnih dvorana kao što su Karnegi Hol u Njujorku, Kraljevska koncertna dvorana i Vigmor Hol u Londonu, Koncerthaus i Muzikferajn u Beču i koncertnoj hali Concertgebouw u Amsterdamu.
Sarađivao je sa vodećim dirigentima kao što su Rikardo Šajli, Myung-Whun Chung, Kolin Dejvis, Đanandrea Gavaceni, Karlo Maria Đulini, Eliahu Inbal, Lorin Mazel, Zubin Mehta, Rikardo Muti, Antonio Papano, Majkl Plason, Džordž Pretr, Volfgang Savališ, Đuzepe Sinopoli i Georg Solti, kao i sa režiserima kao što su Žan-Pjer Ponel, Franko Zefireli, Verner Hercog, Luka Ronkoni, Grejem Vik, Robert Karsen, Ilajdža Mošinski, Džonatan Miler, Peter Štajn i mnogi drugi.
Među brojnim izdanjima za najvažnije produkcijske kuće sećamo se Aide i Lučije od Lamermura u režiji Zubina Mehte, šest izdanja Verdijevog Rekvijema i recitala Velike operske scene, koje je objavila Deka 2016. godine.
Tokom svoje karijere, Karlo Kolombara dobio je nagrade Lauri Volpi (1994), Oracio Tozi (1995), Kapeli (1999), Zlatna pređa (2002), Monteverdi (2009), Zlatna nagrada Bonci (2011), Domeniko Dancuzo (2014), Međunarodna operska nagrada - Oskar dela Lirika (2017).
NE PROPUSTITE
