Najpoznatije bliznakinje na svetu izvršile samoubistvo: Nastupale sa Sinatrom, pozirale za Plejboj i umrle zajedno

Čuvene bliznakinje nisu mogle da zamisle da jedna ode prva, pa su rešile da svoj život zaustave na isti dan uz pomoć lekova 

Alis i Elen Kesler, nemačke bliznakinje, plesačice i pevačice koje su oduševljavale publiku nastupajući uz Frenka Sinatru, Freda Asterа i Harija Belafontea, preminule su u 89. godini.

 

Sestre, čija je karijera trajala više od šest decenija, okončale su svoj život zajedno 17. novembra u svom domu u Grinvaldu, predgrađu Minhena, uz medicinski potpomognuto okončanje života, potvrdilo je Nemačko društvo za humano umiranje.

 

- Njihova želja da umru bila je dobro promišljena, dugotrajna i nevezana za bilo kakvu psihijatrijsku krizu - rekla je Vega Vecel, portparolka organizacije, za CNN. - Presudan faktor verovatno je bila želja da umru zajedno, na tačno određen datum.

Sestre Kesler bile su nerazdvojne u životu, a tako su ostale i u smrti. Elen Kesler je za nemački tabloid Bild 2024. godine rekla:

 

- Tako smo i navele u svojim testamentima - misleći na njihov plan da budu sahranjene u istoj urni, zajedno sa majkom Elsom i voljenim psom Jelom.

 

Rođene 1936. godine u selu koje je danas deo Grima u Saksoniji, Elis i Elen počele su da plešu još kao devojčice u dečijem baletu Lajpciške opere. Godine 1952, sa samo 16 godina, njihova porodica je pobegla iz Istočne u Zapadnu Nemačku, gde su bliznakinje počele da nastupaju u revijskom teatru u Diseldorfu.

Do 1955. otkrio ih je direktor pariskog kabarea Lido, što je označilo početak njihove međunarodne karijere koja će trajati decenijama.

 

Tokom šezdesetih preselile su se u Rim i nastupale u popularnim američkim TV emisijama kao što su Ed Saliven Šou i Red Skelton Auer. Delile su scenu sa Sinatrom, Asterom i Belafonteom, postavši simbol posleratnog glamura i sofisticiranosti.

 

Poznato je da su odbile ulogu u Elvis Preslijevom filmu Viva Las Vegas, jer su strahovale da bi ih to "zarobile“ u žanru američkih muzičkih filmova.

Italija je, ipak, postala njihov drugi dom. Bile su prve šougrls koje su se pojavile na italijanskoj televiziji i ubrzo su dobile nadimak „noge nacije“, što je odražavalo njihov stil, eleganciju i ogroman kulturni uticaj pedesetih i šezdesetih.

 

Godine 1976, njihov nagi foto-sešon u italijanskom izdanju Plejboja rasprodat je za svega tri sata, učvrstivši njihov status evropskih ikona spektakla. Čak i u osamdesetim godinama života, Alis i Elen nastavile su da nastupaju.

 

Pred svoj 80. rođendan, Elis je rekla:

 

- Biti udvoje ima samo prednosti. Zajedno si jači.

 

 Na pitanje o tajni uspeha, odgovorila je:

 

- Disciplina — svakog dana. Zahvalnost — uvek iznova. Skromnost — nikako nadmenost. I zajedništvo. Do smrti.

Živele su u "dva ogledalska, povezana stana“, sastajući se svakog dana na ručku, ritual koji su negovale decenijama. Godine 1959. predstavljale su Zapadnu Nemačku na Pesmi Evrovizije sa numerom Heute Abend wollen wir tanzen geh’n ("Večeras želimo da plešemo"), zauzevši osmo mesto.

 

Njihova slava proširila se širom sveta, krasile su naslovnicu magazina Life i družile se sa najvećim zvezdama tog vremena, od Roka Hadsona do Semija Dejvisa Džuniora.

 

Elis i Elen Kesler vratile su se u Nemačku 1986. godine nakon decenija provedenih u inostranstvu, nastavivši da se pojavljuju na televiziji, u pozorištu i mjuziklima u Berlinu, Minhenu i Beču.

Potpomognuto samoubistvo je u Nemačkoj legalno pod određenim uslovima od 2019. godine. Za razliku od eutanazije, koja je zabranjena, pacijenti sami uzimaju propisane lekove. Sestre Kesler su se, navodno, učlanile u Nemačko društvo za humano umiranje više od godinu dana ranije, tražeći pravnu i medicinsku podršku za svoj poslednji čin.

 

U intervjuu za Korjere dela Sera, rekle su:

 

- Ideja da bi jedna od nas mogla prva da ode veoma je teška.

 

 Tako su objasnile svoju želju da umru istog dana.

Njihova odluka ponovo otvara raspravu o potpomognutom umiranju, koje je danas legalno u devet evropskih zemalja, kao i u Kanadi, Australiji, Novom Zelandu, Kolumbiji, Kubi i Ekvadoru. U Sjedinjenim Državama, medicinski potpomognuto okončanje života dozvoljeno je u 10 saveznih država i Vašingtonu D.C., a još nekoliko razmatra slične zakone.

 

U Njujorku, zagovornici trenutno vrše pritisak na guvernerku Keti Hokul da usvoji Zakon o medicinski potpomognutom umiranju, koji bi omogućio terminalno bolesnim osobama sa najviše šest meseci života da dobiju smrtonosni recept od lekara.

 

Bonus video:

Ubistvo iz milosrđa - ljubav ili zločin?