Na današnji dan 1936. godine, rođen je jedan od najvećih umetnika jugoslovenskog i srpskog filma.
Posle završene gimnazije, upisao je pravo. Ipak, nedugo potom shvatio je da to nije njegov poziv, pa okreće novi list i upisuje Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu u klasi Bojana Stupice. Stupica odmah primećuje njegov talent, te na njegovo insistiranje Samardžić dobija stipendiju Ateljea 212. Kao student, Ljubiša Samardžić glumio je u nekoliko pozorišnih predstava u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, međutim niko nije ni slutio da će to biti sve u njegovom pozorišnom životu, životu na daskama. Dobio je ponudu da glumi u filmu Prekobrojna na početku karijere, a sa stipendijom Ateljea 212 pozorište mu je bilo na raspolaganju. Međutim, Bojan Stupica je insistirao da Ljubiša mora da se odluči šta će raditi, jer nije mogao da radi paralelno na filmu i u teatru.
Pobedio je film — bio je to rizik, ali i velika avantura. Svoju prvu ulogu u filmu Samardžić dobija u 25. godini. Igrao je u filmu Igre na Skelama (1961) reditelja Srećka Vejganda. Pažnju kritike privukao je sledećom ulogom šarmantnog trapavka, nespretnjaka u filmu Prekobrojna (1962) Branka Bauera. Nakon samo tri filma dobio je glavnu ulogu u filmu Peščani grad (1963), a tada je dobio i nadimak Smoki, koji ga je pratio tokom čitave karijere. Za svaku ulogu pripremao se ozbiljno, kao da mu je prva u životu, pričali su njegove kolege. U filmu (1966) Orlovi rano lete rediteljke Soje Jovanović, glumi čuveni lik Nikole Bursaća. Iste te godine glumio je i u filmovima Štićenik Valdana Sjepejčića, San Puriše Đorđević, dok 1967. igra u filmu Nož reditelja Žike Mitrovića i Jutru Periše Đorđevića . U partizanskim filmovima stiče slavu, a posebno se istakao u filmovima Veljka Bulajića Bitka na Neretvi i Kozara.
Kada je započeto snimanje Bitke na Neretvi 1968, bio je to najveći evropski film u produkcijskom smislu. Snimanju partizanskog filmskog spektakla prisustvovalo je više od 3.000 statista – pripadnika JNA, a snimljen je u produkciji hrvatskih, makedonskih, bosanskohercegovačkih, slovenskih, italijanskih, nemačkih i srpskih producenata.
Međutim, uz film Bitka na Neretvi, Ljubiša Samardžić će ostati u sećanju domaćoj i svetskoj sceni po ulozi ilegalca Zisa u filmu reditelja Hajrudina Šibe Krvavca Valter brani Sarajevo iz 1973. godine. U istoimenom filmu, nastala je kultna scena sa trojicom mladih muškaraca (Bata Živojinović, Ljubiša Samardžić i Slobodan Dimitrijević) koji stoje na brdu iznad Sarajeva. Živojinović kreće nizbrdo. Samardžić mu kaže: Pilote, duguješ mi nešto, dao si mi reč. Bata odgovara: I održao sam je. Samardžić ne odustaje: Ne zezaj me, hoću još danas da vidim Valtera.
Samardžić je u više od sedamdeset filmova različitih žanrova, tokom gotovo trideset godina, glumio je glavne i veće sporedne uloge. Jedne od najznačajnijih kultnih uloga na malim TV ekranima ostvario je u TV serijama kao što su: Kuda idu divlje svinje, Policajac s Petlovog brda i Vruć vetar.