Kao solisti nastupaju Katarina Jovanović, Jelena Vlahović, Hon Li i Ivan Tomašev, a učestvuju Orkestar i Hor Opere Narodnog pozorišta.
Bred Koen postao je poznat kada je, godinu dana pošto je pobedio na Takmičenju kompozitora u Lidsu 1994. godine, dirigovao na svetskoj premijeri Napuderiši joj lice (Powder Her Face) Tomasa Adesa. Posle izvanrednog početka karijere, dirigovao je raznovrstan repertoar u Engleskoj nacionalnoj operi, Australijskoj operi, Operi Sever i operskim ansamblima uključujući i one u Lucernu, Nantu i Holandiji, kao i na festivalima u Hong Kongu, Edinburgu, Čeltenamu, Adelaidi, Vildbadu i Portou.
Sarađivao je i sa drugim značajnim orkestrima, uključujući i Londonski filharmonijski orkestar, Filharmoniju, Kraljevski filharmonijski orkestar, Bi-Bi-Sijev nacionalni orkestar Velsa i Bi-Bi-Sijev škotski simfonijski orkestar, Štutgartsku filharmoniju, Simfonijski orkestar Stavangera, Orkestar Het Geldersa, Filharmonijski orkestar Monte Karla, Simfonijski orkestar Melburna, Nacionalni simfonijski orkestar Irske, Kraljevski filharmonijski orkestar Liverpula, Škotski kamerni orkestar i Simfoniju Grada Londona.
Tokom 2007/08. je bio angažovan na snimanju prvog CD-a za muzičku kuću Chandos, što je u stvari bio njegov kritički osvrt na Lovce na bisere (Les Pêcheurs de perles) sa Sajmonom Kinlisajdom, Beri Benksom i Rebekom Evans, i LPO. Nedavno se vratio Simfonijskom orkestru Melburna i Orkestru Viktorije, kao i Australijskoj operi, za produkciju Pepeljuge u Sidnejskoj operi.
Tokom 2008/09, snimio je drugi CD za Chandos, njegov kritički osvrt na Rosinijevu Italijanku u Alžiru, sa Dženifer Larmor i Filharmonijom. Snimio je i svoj prvi disk za Dojče gramofon (Deutsche Grammophon) sa Filharmonijskim orkestrom Monte Karla i Emom Metjuz, imao je svoj debi sa Švedskom operom u Pučinijevim Boemima. Zatim se vraća Operi Holand park za novu produkciju Trubadura i radi sa Neli Mirićoju i Čelzi opera grupom za Saut benk koncertno izvođenje Verdijevog Makbeta. Uz to, pojavio se u veoma gledanom televizijskom serijalu Maestro na BBC2.
Sezona 2009/10. je počela novom produkcijom Pepeljuge u Malmeu. Tokom februara 2010, Koen je vodio američku premijeru muzičke bajke Začarano prase u Njujorku Džonatana Dava, a zatim je otputovao na Mauricijus radi koncerata i obrazovnih projekata. U aprilu je dirigovao Karmen u Zapadno-australijskoj operi, a onda se vratio u London radi nove produkcije Peleja i Melisande u Operi Holand park, u junu. U julu je završio sezonu novom produkcijom Norme sa Hasmik Papian u glavnoj roli, za Operu Hedeland u Danskoj.
Početkom sezone 2010/11, Koen je debitovao u Operi Grada Njujorka, dirigovao je Ljubavni napitak u produkciji Džonatana Milera, obrađivao Šumana i Bramsa na Letnjoj školi u Dartingtonu i prihvatio poziv Opere Zapadne Australije (sa Ronaldom Brotigamom) i Simfonijete Varmlands.
Koen je, pored svoje bogate izvođačke karijere, počeo da se bavi izdavaštvom: Peters Edition je njegovo prvo kritičko izdanje Lovca na bisere 2002. objavio širom sveta. Posle ovog velikog uspeha, Koen je dovršio i objavio izdanja Maometa drugog, Seviljskog berberina i Norme.
