Mihajlo Pantić, i sam višedecenijski stanovnik Novog Beograda, predočio je u svojim proznim i esejističkim knjigama najupečatljiviju, najpostojaniju i najrazuđeniju književnu sliku Novog Beograda.
U knjigama priča Novobeogradske priče, Sedmi dan košave, Ako je to ljubav, Ovoga puta o bolu ili u najnovijoj Hodanje po oblacima, kao i u čitavom nizu eseja, Mihajlo Pantić je najpre upisao Novi Beograd u književnost, oblikujući potom od njega i novi književni mit i živu pozornicu na kojoj se odigravaju sudbinski susreti i konflikti, razumevanja i nerazumevanja, ljubav i patnja uzbudljivog ovovremenog svakodnevnog sveta.
Odavno prepoznat kao pripovedač Novog Beograda, Mihajlo Pantić je njegov neprevaziđeni književni svedok i hroničar.
