Među njima su i dve premijere: Rekvijem za gospođu J. (Bojan Vuletić) i Afterparty (Luka Bursać). Žirijem predsedava hrvatska glumica Ksenija Marinković, a u njemu se osim nje nalaze i srpski reditelji i scenaristi, Miroslav Momčilović i Slobodan Skerlić, zatim francuski glumac i reditelj Žan Mark Bar, te hrvatski pisac, reditelj i producent, Hrvoje Hribar.
Ksenija Marinković je hrvatska pozorišna, televizijska i filmska glumica. U protekle dve decenije ova višestruko nagrađivana umetnica igrala je u preko pedeset predstava, u oko dvadeset dugometražnih filmova i nekoliko popularnih televizijskih serija. Matična kuća Ksenije Marinković je Zagrebačko kazalište mladih, u kom je značajne uloge nizala još od davne 1989, a pre nekoliko godina našla se čak i na mestu vršioca dužnosti direktora ove ustanove. 2015. godine, prešla je u Hrvatsko narodno kazalište gde na mestu prvakinje trenutno radi na novim projektima.
Žan Mark Bar je francuski reditelj, glumac, pisac i producent. Sredinom osamdesetih, počeo je sa radom u pozorištu i na televiziji, a planetarni uspeh donela mu je uloga u filmu Veliko plavetnilo Lika Besona. Usledila je saradnja sa Larsom fon Trirom u njegovim filmovima Ples u tami, nakon čega je Žan Mark Bar kao reditelj, scenarista i producent debitovao sopstvenim ostvarenjem Ljubavnici 1999. godine. Danas radi kao glumac i reditelj širom sveta.
Miroslav Momčilovic je srpski scenarista i reditelj, publici poznat po nekolicini filmova koji su se u proteklih dvadesetak godina našli među nagledanijim bioskopskim ostvarenjima. Momčilović potpisuje scenario za generacijski hit u režiji Radivoja Andrića, Kad porastem biću Kengur, a njegov rediteljski dugometražni prvenac je “Sedam i po” iz 2006. godine. Usledili su Čekaj me, ja sigurno neću doći, Smrt čoveka na Balkanu i Smrdljiva bajka.
Hrvoje Hribar je hrvatski pisac, reditelj i producent. Prvi zapaženi rediteljski rad mu je “Prestanite jesti”, akademski antidokumentarac, nakon kog je snimio veliki broj uspešnih dokumentarnih filomova. Dobio je Oktavijana za svoj prvi dugometražni igrani film Puška za uspavljivanje 1997. godine, a njegov najgledaniji film svakako je Što je muškarac bez brkova koji je snimio osam godina kasnije. U sklopu svoje producentske kuće FIZ production piše, režira i producira propagandne spotove, igrane i dokumentarne filmove. Od 2011. do nedavno bio je na čelu Hrvatskog audiovizuelnog centra, kao jedan od njegovih najznačajnijih direktora.
Slobodan Boban Skerlić je reditelj i scenarista koji je karijeru započeo jednim segmentom u omnibusu Prokleta je Amerika, a 1997. godine snima Do koske, svoj prvi dugometražni igrani film. Radio je kao pisac i reditelj na kultnoj seriji Otvorena vrata tokom obe snimajuće sezone. Top je bio vreo po romanu Vladimira Kecmanovića je njegov drugi film, koji je premijeru imao na FEST-u 2014. godine. Trenutno radi na filmskim, televizijskim i pozorišnim projektima, a njegova predstava po romanu Dragoslava Mihajlovića, Kad su cvetale tikve, nalazi se na redovnom repertoaru Beogradskog dramskog pozorišta.
