Dolazak kralja Vilem-Aleksandera na čelo holandske kraljevske porodice izvukao je odmah s "dna fioke" i dobro čuvane tajne...
Holandsku kraljevsku porodicu svi smatraju jednom od najbogatijih na svetu, čija putovanja, uređenje mnogobrojnih kuća, kao i održavanje jahte, plaćaju iz svog džepa - Holanđani. Neobični po mnogo čemu, omiljeni su u narodu koji, uprkos svemu, odobrava sve njihove postupke.
Za razliku od ostalih kraljevskih porodica, predstavnici holandske nemaju krunisanje kao takvo. Budući da tamo ne postoji državna crkva, krunu na glavu budućeg vladara nema ko da stavi. Tako je bilo i tokom poslednjeg krunisanja, 2013. godine, kada je nakon 33 godine službe holandskom narodu kraljica Beatriks predala titulu svom najstarijem sinu Vilem-Aleksanderu. On je tako postao prvi muškarac na holandskom tronu od 1890. godine kao i, s 46 godina, najmlađi evropski kralj.
Nakon njene abdikacije, koja je po svemu sudeći normalna pojava u Holandiji, jer je pre nje to uradila i njena majka, kraljica Julijana, koja je vladala 31 godinu, ali i njena baka, kraljica Vilhelmina, u obližnjoj, 600 godina staroj crkvi novi kralj položio je zakletvu držeći holandski ustav pred članovima parlamenta, a kruna i druga kraljevska obeležja nalazili su se na stolu pored njega. Sama kruna izrađena je 1840. godine od pozlaćenog srebra i na sebi ima lažne bisere i dragulje izrađene od ribljih vlakana, stakla i obojenih folija.
Dolazak kralja Vilem-Aleksandera na čelo holandske kraljevske porodice izvukao je "na površinu" i dobro čuvane tajne. Tako se saznalo da je u studentskim danima imao reputaciju zavodnika, kao i ljubitelja dobrih žurki i enormnih količina piva, te je bio opčinjen devojkama iz Latinske Amerike. Stoga niko nije bio posebno iznenađen kada se oženio Argentinkom.
Nastavak pročitajte na idućoj strani...
Kočija od zlata...
Upravo je brak s Argentinkom Maksimom bio pod budnim okom javnosti, baš kao i brak njegovih roditelja 10. marta 1966. godine. Naime, kraljica Beatriks iznenadila je sve kada je odlučila da se veri sa nemačkim diplomatom i aristokratom Klausom fon Amsbergom. Na dan njihovog venčanja izbili su masovni protesti u Holandiji jer se njen potez nije svideo građanima.
Naime, problem je bio u tome što je princ Klaus bio pripadnik organizacije Hitlerove omladine, kao i vojnik Vermahta, stoga se njegovo ime povezivalo s nacizmom. Na samu povorku bačena je dimna bomba, a sve je kulminiralo sukobima s policijom. Najbolje od svega je to što je princ Klaus ubrzo postao najomiljeniji član kraljevske porodice, a njegovu smrt 2002. godine Holanđani nisu nikako mogli da prežale.
Sličnu situaciju imao je i kralj Vilem-Aleksander nakon što se saznalo da je otac njegove supruge kraljice Maksime, Horhe Zoregijeta, služio argentinskoj vojnoj diktaturi više od 30 godina. Svesna da će udajom i sama dobiti kraljevsku titulu, Maksima se udaljila od svojih roditelja, koji nisu bili prisutni ni na njihovom venčanju ni na ustoličenju novog kralja i kraljice.
Danas je Maksima omiljena kraljica, a narod je poštuje i voli i više od kralja. Pre nego što je postala kraljica živela je u Njujorku i radila u jednoj od tamošnjih investicionih banaka. Udajom se odrekla tog sveta, a posvetila se novim dužnostima, pogotovo vezanim za javno dobro, kao i majčinskoj ulozi. Maksima i Vilem Aleksander imaju tri ćerke - Arijanu, Amaliju i Aleksiju - a upravo je najstarija, punog imena Katarina-Amalija, buduća prestolonaslednica.
Mnogi kažu da su njih dvoje "nepobediv par", ali ipak im zameraju zbog ogromnog bogatstva koje su stekli, kao i povlasticu da ne plaćaju poreze. Zanimljivo je da svi članovi kraljevske porodice primaju poprilično izdašne plate, a novac za sve troškove, putovanja, uređenje kuća ili održavanje jahti, dolazi iz džepova poreskih obveznika u Holandiji.
A kada imaju novca, nije čudo što se voze i zlatnom kočijom, koja se izvozi iz posebnog skladišta na Dan princeza, odnosno "Princes' Day". Svake godine, trećeg utorka u septembru, kada sa službenim radom započinje parlament, kraljica seda u kočiju i prolazi kroz masu mašući im.
Kočija je izrađena davne 1898. godine, na kraju 19. veka, kada su mnogi ljudi u Holandiji bili nezadovoljni jazom između vrlo siromašnih i vrlo bogatih u Amsterdamu.
Na nagovor jednog propovednika svaki građanin je donirao 25 centi, a skupljenim novcem želeli su da kupe poklon za krunisanje kraljice Vilhelmine. Ekstravagantni poklon bio je na kraju upravo zlatna kočija, a iako se isprva mislilo da će stajati samo u muzeju, kraljica je odlučila da je iskoristi za venčanje s princem Hendrikom 1901. godine. Ta tradicija je nastavljena je te traje i danas.
