Sutra se obeležava Sveti German, u narodu poznatiji kao Sveti Đerman.
Vernici srpske pravoslavne crkve sutra obeležavaju Svetog Germana, koji jeu narodnu poznatiji kao Sveti Đerman.
Narod ga slavi kao svetitelja zaštitnika od grada, poplava i suša.
Kad naiđu gradonosni oblaci, ljudi u selima oko Niša izađu iz kuća i poviču: “Do među, Đermo”.
Veruje se da će godina biti plodna ako na ovaj dan zagrmi, pa se u nekim krajevima govori i:
- Grmni, Đermane, i nosi u pustu goru dogodine-
German se zamišlja kao starac sa dugom bradom koji hoće da dođe kod nekog i na večeru, a običaj je da se uz seču badnjaka poziva i German na gozbu, kako bi se umilostio.
Sveti German je carigradski patrijarh, sin sin prvog carskog senatora koga je ubio car Konstantin Pogonet, a njega kao mladića uškopio i silom oterao u manastir. Kasnije je postao episkop, a zatim i patrijarh.
Poslednjih deset godina svog života je proveo u manastiru gde ga je car prognao sa patrijarskog mesta.
Preminuo je 740. godine.
Još jedan običaj koji se vezuje za ovaj praznik u vreme velikih suša, jeste da seljaci naprave glinenu lutku Germana ili Đermana (negde se pravila od krpa, slame ili drveta), pa da mu potom iskopaju grob pored vode i sahrane ga.
Potom dve devojke sednu kraj groba i oplakuju ga, a ak oneko naiđe i pita zašto plaču one jednoglasno odgovaraju:
- Umro Đerman od sušu, da padne kiša! -
Interesantno je da je ovaj običaj sahranjivanja poznat u mnogim krajevima Evrope (German u Bugarskoj, Marana u Poljskoj, Jarana u Ukrajini, Kostroma u Rusiji) i da je deo mnogo surovijeg žrtvenog običaja, u kojem su se sahranjivali živi ljudi.
NE PROPUSTITE
