Ukoliko bismo se strogo držali definicije, sekte su izdvojene ili zatvorene grupe ljudi koje čvrsto slede svoja načela. U tom slučaju iz toga proističe da se sekta najčešće formira nasuprot osnovnoj grupi iz koje je potekla, razvijajući učenje koje je po uverenju svojih članova, ispravnije u odnosu na stavove osnovne grupe. S obzirom na to da je na početku sekta bila odrednica za manjinsku grupu koja je dolazila u konflikt s većinom i rano hrišćanstvo moglo bi se shvatati kao sekta unutar judaizma. Kasnije, a posebno u srednjem veku, upravo je crkva bila ta koja je svako odvajanje od osnovne ideje proglašavala jeretizmom, sektašenjem. Po nemačkom filozofu Maksu Veberu sekte se od crkve razlikuju po mehanizmima primanja članstva u svoje redove.
Po pravilu, posle lične odluke kandidata, a pre punopravnog učlanjivanja u sektu mora se proći određena inicijacija, odnosno provera uslova za prijem, dok su vernici crkve već rođeni kao takvi. Sekte se danas dele na nekoliko osnovnih grupa: pseudohrišćanske tj. one koje su se odvojile od zvaničnog učenja crkve, pseudohinduističke i dalekoistočne, čija su osnova budizam i hinduizam, satanističke, koje zagovaraju Satanu kao vrhovnog gospodara i sinkretističke, koje predstavljaju mešavinu raznih religijskih pravaca kao i okultizma i magije.
SEKTE I POLITIČKI UTICAJ
Sama reč okultno vuče koren iz latinskog jezika i znači sakriti. Sociolog Ronald Enrot definiše okultizam kao skrivenu mudrost, koja je izvan okvira običnoga ljudskog znanja, misteriju ili prikriveni fenomen... Zbog toga se pod njegovo okrilje svrstavaju razna verovanja, tajne veštine i prakse koje su u dodiru s paranormalnim energijama, odnosno demonskim snagama. S druge strane, postoje tvrdnja da se tu radi o prirodnim energijama koje su uspavane, tačnije latentne. Neki okultisti koriste se takvim silama kako bi manipulisali ljudima.
Takva praksa suprotna je hrišćanstvu budući da se temelji na tajnim veštinama. Neki istaknuti članovi zajednice zaslužni su za to što je okultna praksu dovedena na loš glas. Njihov broj nije mali, a među prvima nije pogrešno navesti Adolfa Hitlera i njegov germanski red Thula. Ezoterija je bila centralna tema njegovog života i političkog rada, a samim tim imala je i svoj uticaj na nacizam. Bio je veliki poštovalac germanske mitologije, ali je prihvatao i druge mistike. Baš to uticalo je i na formiranje znaka njegove partije. Za osnovu je uzet drevni znak svastika, koji je predstavljao boga Sunca, a označavao je sklad i sreću. Iskrivio je simbol za četrdeset pet stepeni u pravcu suprotnom od kretanja kazaljki na satu čime je, navodno, njegovu pozitivnu energiju okrenuo u razornu i destruktivnu. Tako je kukasti krst postao simbol tame. Opsednutost okultnim uticala je i na njegovu težnju, koju je detaljno opisao u knjizi Mein Kampf, da svetom vlada superiornija arijevska rasa, što je kao posledicu imalo višemilionsko stradanje.
Možda je to bilo i jedno od najmasovnijih žrtvovanja radi postizanja cilja od samog postanka sveta. S druge strane prvi put u istoriji Sjedinjenih Američkih Država, predsednički kandidat Mit Romni ne krije da je član sekte. On je pripadnik Mormona, Crkve Isusa Hrista - svetaca poslednjih dana koja broji 14 miliona članova. Mnogi Amerikanci toga se plaše, ne toliko iz teoloških razloga već iz bojazni od dalje ekspanzije crkve koja je u Juti stvorila kvazi teokratiju: 80 odsto funkcionera u toj državi su republikanci, 85 odsto su muškarci, 90 odsto su Mormoni, 99 odsto su belci. Jedna od važnih misija ove crkve jeste krštenje mrtvih. Posthumna krštenja poznatih ličnosti nisu ništa neobično, pa su tako kršteni Elvis Prisli, Napoleon, Aleksandar Makedonski... Ono što takođe uliva strah ostatku Američke nacije jeste i činjenica da su Mormoni poligamisti, ali su se zbog stalnog pritiska spolja, krajem 19. veka toga delom odrekli. Njihova načela nalažu da muškarac na onom svetu ima bolju poziciju, ukoliko ima više žena.
ZAVODLJIVOST MRAČNOG GOSPODARA
Neobično privlači sve, pa ne čudi što nije mali broj ljubitelja misterioznog ni među javnim ličnostima koji nisu iz sfere politike. Prednjače muzičari, pogotovu se za ljubitelje rok i metal zvuka vezuje obožavanje sila s druge strane. Među njima prednjači Satanizam. Prva zvanična optužba protiv satanizma izrečena je pre deset vekova u Francuskoj kada je nekolicina bila optužena za dualističku jeres, tajno okupljanje, prizivanje demona, seksualno orgijanje, žrtvovanje dece i - kanibalizam. U to vreme, Crkva nije pridavala značaj obožavanju đavola, ali je u međuvremenu drastično promenila stav, pa je 1486. godine inkvizicija izdala vodič: Malleus malleficarum koji je propagirao progon onih koji su obožavali pošasti.
Tako je otpočelo masovno ludilo u kojem je u najstrašnijim mukama svirepo ubijeno nekoliko miliona ljudi. Finski filozof i okultista Helmut Nidd i američki novinar Nestor Abrams osnovali su u srcu mormonske države Jute, 1951. godine satanistički kult Borgezija koji je kasnije podeljen u 11 ćelija. Kao organizovana i zakonski priznata religija, satanizam postoji skoro 50 godina. Anton La Vej, bivši dreser lavova i policijski fotograf, proglasio se 1. maja 1966. crnim papom objavivši da je osnovao prvu crkvu Satane. Svoju organizaciju zasnovao je na ideji kako je čovek životinja i da, kao i sve ostale životinje, svakodnevno mora da se bori za opstanak, a da preživljavaju samo najjači. Američki antropolog Edvard Modie koji je i sam bio pripadnik ove sekte, pa je na osnovu ličnog iskustva objavio kako su žrtve satanističkih sekti obično muškarci koji su pre ubistva silovani ili seksualno zlostavljani na najrazličitije načine. U najvećem broju slučajeva mučenje se okončava tako što se žrtvi vade organi i odsecaju delovi tela, uključujući i genitalije. Satanistički kult Borgezija je na teritoriji bivše SFRJ imao najjače utočište u Sloveniji. Najveća satanistička sekta na ovim prostorima je Crna ruža. Obredi ovog kulta zasnivaju se na svirepim ritualima koji zahtevaju i ljudske žrtve. Pre desetak godina jedna maloletna članica Crne ruže iz Niša usmrtila je svoju babu prilikom obreda inicijacije. Ova sekta u Srbiji se izdvojila zbog skrnavljenja grobova, mada taj čin za pripadnike Crne ruže nema nikakvu mističnu funkciju, već je pre izraz dubokog preziranja hrišćanstva.
TAMNA STRANA MUZIKE
Neretko se objašnjava da se pojedinim vrstama muzike i umetnosti prenose sasvim drugačije poruke od onih koje čujemo, odnosno vizuelizujemo. Na taj način određene grupacije pokušavaju da pridobiju nove pristalice, utičući ne na njihovu svest, već na podsvest. Izuzetno su glasni hrišćanski puritanci koji tvrde da, ukoliko se stih jedne od najpopularnijih rok pesma Stairway to Heaven grupe Led Zeppelin koja je objavljena 1971. na albumu Led Zeppelin IV pročita unazad, tačnije u izvrnutom ogledalu vide reči: Oh here's to my sweet Satan. The one whose little path would make me sad, whose power is Satan. He will give those with him 666. There was a little tool shed where he made us suffer, sad Satan… Jedna od najpoznatijih pesama sedamdesetih godina prošlog veka Hotel California grupe The Eagles nije ostala nepoznata ni Srpskoj pravoslavnoj crkvi, ili nekim njenim članovima koji su je naveli kao primer satanizma.
Međutim, neki drugi otišli su i korak dalje u svojim tvrdnjama pa su istakli kako tekst opevava Crkvu Satane smeštenu u imaginarnom hotelu, a potporu ovoj tezi našli su u stihu: Zver se ne može ubiti, misleći pri tom na đavola. Obožavaoci đavola, bar u svojoj najranijoj fazi, bili su i članovi planetarno popularnog benda Rolling Stones, a njihov hit Sympathy for the Davil podvodi se pod zvaničnu anatemu Crkve Satane. Navodno u njoj glasom Micka Jaggera, Lucifer govori u prvom licu. Inače, frontmen sastava često je isticao i kako je Anton La Wey, osnivač ovog kulta, inspiracija za njihovu muziku. Mnogi fanovi zamerili su članovima benda Red Hot Chili Peppers kada su na dodeli MTV nagrada 1992. publiku i organizatore pozdravili rečima: Najpre želimo da zahvalimo Satani. Veliki obožavaoci mračnog su i Ozi Ozborn kojem nije strano da na sceni golubovima odgriza glave, testeriše delove sa krave i sakati slepe miševe veličajući đavola. Drugi, podjednako kontroverzan i teatralan na sceni jeste i muzičar Merilin Manson koji je svoj pseudonim sastavio tako što je uzeo ime glumice Merilin Monroe, a prezime jednog od najpoznatijih sektaških ubica Čarlsa Mensona čiji su sledbenici u krvavom piru ubili sedam osoba među kojima je bila i žena reditelja Romana Polanskog, glumica Šeron Tejt koja je u tom momentu bila u devetom mesecu trudnoće. Navodno sa satanizmom flertuju Rijana, Lejdi Gaga i naravno Madona koja je poslednjih godina opsednuta kabalom i sigurno jedna od najistaknutijih članica zaslužna za njeno omasovljavanje.
Zbog nje je kabalu prihvatila i Britni Spirs. Nije isključeno i kako je vođena Madoninim primerom to učinila i hrvatska voditeljka Fani Stipković koja je u jednom intervju rekla da se kabali okrenula pre tri godine pošto je otkrila da ima Kronovu bolest. Inače, kabala je između ostalog učenje o odnosu Boga i stvorenog sveta, o postojanju dobra i zla. Njene pristalice prepoznatljive su po crvenom koncu koji vezuju oko zgloba leve ruke. Narukvice nastaju tako što se vuna omata oko betlehemskog groba Rahele, Jakovljeve žene i zaštitnice svih ljudi, a potom ispletene kupuju u kabalističkim centrima. Smisao kabale je u tvrdnji da treba želeti dobro drugima kako bi se dobro vratilo. Mogu je praktikovati svi ljudi, bez obzira koje su vere. Njeni sledbenici bili su Isak Njutn, Albert Ajnštajn, Galileo Galilei, Leonardo da Vinci, a među istaknutijima danas su Demi Mur i njen bivši suprug Ashton Kutcher.
ČARI LJUBAVNIKA MEĐU BOGOVIMA
Uticaj The Beatles na svet u XX veku bio je veći od uticaja svih teologa, a upravo su bube bile zaslužne za širenje Maharišijeve sekte, transcedentalne meditacije i Hare Krišne. Njen osnivač Svami Prabhubada došao je u Ameriku u vreme hipi revolucije i ponudio učenje o plejboju među bogovima, Krišni, koji je za jednu noć imao 16.108 žena, i kome predane bakte najmanje dva sata dnevno pevaju Hare Rama, Hare Krišna. Iako je mnogi podvode pod miroljubivu sektu u knjizi Majmun na štapu, objavljen je niz podataka o krišnaističkom kriminalu: bilo je trgovine drogom, oružjem, ali i ubistava. Ovaj kult je veliki uspeh među hipicima ostvario zahvaljujući Georgu Harrisonu. Sekta se u Engleskoj ukotvila blagodareći novcu koji joj je on donirao. Ovu sektu jedno vreme poštovali su i Džon Lenon, Joko Ono, Bob Dilan, Timoti Liri, Boj Džordž, ali i hrvatski pevač Goran Karan… Lenon i Joko Ono kasnije su skrenuli sa pravovernog Hare Krišna puta, ali uticaj antihrišćanskog duha je ostao. Harison je umro 2001. godine, a iza njega je, pored pesama, ostalo i sećanje kako je podržavao jednu od najopasnijih totalitarnih sekti XX veka.
VERUJ, ALI TO KOŠTA!
Kada je sticanje novca posredstvom crkve u pitanju, prednjače Munovci, poznati i pod nazivom Crkva ujedinjenja. Nju je osnovao velečasni Sun Miang Mun, samoproklamovani mesija iz Južne Koreje kome se prvi put ukazao Isus Hrist kada je bio šesnaestogodišnjak. Moon je osnovao sopstvenu religiju, zasnovanu na Bibliji 1954, godinu dana po završetku Korejskog rata. Gajio je prijateljske odnose sa političkim vođama kako SAD- a, tako i Severne Koreje, iako je u obe zemlje svojevremeno služio zatvorske kazne i bio veliki protivnik komunizma. Njegova crkva omogućila mu je da izgradi poslovnu imperiju i vodi preduzeća u više zemalja - poseduje bolnice, novine, profesionalne sportske timove i jednu baletsku trupu. Loš glas stekao je masovnim venčanjima hiljada parova, obično nedugo pošto bi ih lično nagovorio na to. Moon je često spajao žene i muškarce koji se nisu poznavali, a poticali su iz različitih zemalja, što je bilo deo njegove vizije multikulturalnog, porodično orijentisanog religioznog sveta.
Kada je finansijska dobit u pitanju, najčešće prozivana sekta je Sajentološka koja po tvrdnji L. Rona Habarda, utemeljivača crkve, tvrdi kako su ljudi besmrtna duhovna bića koja su zaboravila svoju pravu prirodu. Njen metod duhovne rehabilitacije jeste vrsta savetovanja, poznata i kao audicija u kojoj izvođači pokušavaju da svesno ponovo dožive bolne ili traumatske događaje iz svoje prošlosti ne bi li se oslobodili njihovih ograničavajućih efekata. A da je sajentologija pre svega dobar i unosan posao najbolje svedoči lista onih koji su uloženim novcem u nju veoma dobro zaradili. Svakako najpoznatiji pripadnik sajentološke, ili holivudske crkve - kako je mnogi nazivaju, jeste Tom Kruz, ali ništa manje poznati nisu ni Vil Smit, njegova supruga Džada Pinkett Smit, Džon Travolta, Keli Preston, Mimi Rogers, koja je Cruisea i uvela u ovaj svet. Ni lista onih koji su je svojom voljom, ali uz teškoće napustili nije ništa manje impresivna: Leonard Koen, Demi Mur, Džeri Sajnfeld i Šeron Stoun. Sajentologiju kao veru i način života napustile su i obe bivše Cruisove supruge, Nicole Kidman s kojom je igrao u filmu koji koketira s drugom stranom Širom zatvorenih očiju, i nedavno Kejti Holms. I dok je Kejti uspela da dobije Suri, Nikol nije imala tu sreću jer je Tom dobio starateljstvo nad usvojenom decom, Bellom i Connorom - i odgojio ih kao posvećene sajentologe.
BIZARNI OBREDI I UBIJSTVA
S druge strane, nije malo ni onih koji su osnivali kultove, ali ne zbog toga da bi stekli finansijsku korist, ili propagirali ljubav, već kako bi uživali u potocima ljudske krvi. Niz otvara Džim Džouns, osnivač sekte Hram naroda stacionirane u Gvajani, a postao je poznat tako što je odveo u smrt 914 svojih sledbenika od kojih dvesta sedamdeset šestoro dece. Kolektivno samoubistvo izvršili su tako što su ispili cijanid pomešan sa voćnim sokom. Članovi koji su odbili da uzmu napitak ubijeni su vatrenim oružjem. U posljednjih dvadeset godina nekoliko događaja potreslo je Ameriku, a jedan od najpoznatijih svakako je Vako tragedija u Teksasu. Naime, 1993. godine FBI je u prvoj vojnoj akciji bio zaslužan za smrt oko 90-ak sektaša u kompleksu sekte Branch Davidians, najčešće prevođene kao Davidov ogranak. Na njenom čelu bio je David Koreš koji je američku vladu nazivao Vaviloncima i satanistima, zbog čega je i naoružao svoje članove. ATF, agencija za alkohol, duvan i vatreno oružje time je dobila jurisdikciju za slučaj i Koresha su optužili za preprodaju oružja zbog čega su pokušali da upadnu na imanje, ali nisu uspeli. Opsada je potrajala 51 dan, a FBI-ju se smejao čitav svet. Iziritirani, upustili su se u krvavi obračun u kojem su stradali brojni agenti i članovi sekte. Zbog pretrpljenih žrtava ovaj događaj smatra se najvećom sramotom FBI-a. U oktobru 1994. godine u Švajcarskoj su vatrogasci prilikom gašenja požara u jednoj luksuznoj vikendici pronašli tela 25 osoba, među kojima i telo jednog desetogodišnjeg dečaka. Nekoliko časova kasnije i 160 kilometara dalje od ovog mesta, u kantonu Vale, umrlo je još 25 ljudi. Istovremeno je u Morin Hejtsu u Kanadi pronađeno još nekoliko mrtvih osoba, među kojima i jedno dete. Beživotna tela, kako je nepobitno utvrdila švajcarska policija, pripadala su sledbenicima sekte Reda Hrama Sunca. Njihov vođa, Lik Žure, nekoliko sati pre požara proglasio je kraj sveta pa su njeni pripadnici, postupajući po zakletvi, izvršili ritualno masovno samoubistvo dok je dete ubijeno u Švajcarskoj ova sekta smatrala Antihristom. U martu 1995. godine, ceo svet je bio zaprepašćen pokušajem masovnog ubistva, koje su organizovali članovi sekte Viša istina. Ovu tragediju sektaši su želeli da sprovedu ubacivši gas sarin u tokijski metro. Tom prilikom smrtno je stradalo 12 dok je više od 5.000 ljudi bilo zatrovano. Nakon neuspeha, vođa sekte, Šoko Asahara predskazao je da će 15. aprila 1995. godine centralni kvart Tokija, zadesiti strašna kataklizma. Saobraćaj se u toj zoni znatno smanjio, a 20.000 policajaca nadgledalo je glavne tačke gradskog centra. Neki članovi sekte su zbog mogućeg hapšenja pobegli iz Tokija, ali nije se dogodilo ništa. Kad je reč o ovoj japanskoj sekti, možda je najzanimljivija činjenica da su, neposredno pre svih ovih događanja, neki njeni pripadnici boravili u Srbiji, tačnije u Beogradu, gde su bili u potrazi za posebnim oružjem kojim će moći da zavladaju celim svetom!
Moni Marković
