Pekov prvi film, Dani slave, objavljen je 1944. godine. Iako su mnogi kritičari opisali Pekovu glumu kao drvenu, pet je puta bio nominovan za Oskara
Pek je rođen kao Eldred Gregori Pek u La Hoji nedaleko od San Dijega, Kalifornija, kao sin Gregorija Perla Peka, hemičara i farmaceuta i Bernis Mej Aures, rođene u Misuriju. Pekov otac bio je katolik, dok je njegova majka prešla na katolicizam kad se udala. Pekova baka sa očeve strane, Ketrin Aš, rodom iz Irske, bila je u rodbinskoj vezi sa irskim patriotom Tomasom Ašom, koji je učestvovao u Uskršnjem ustanku koji se odvijao malo manje od tri sedmice nakon Pekovog rođenja, a umro je u štrajku glađu 1917. godine. Uprkos tome što su bili striktni katolici, Pekovi roditelji su se razveli kad mu je bilo pet godina, a njega je odgajila baka.
Pek je poslan u rimokatoličku vojnu školu u Los Anđelesu kad mu je bilo 10 godina, a nakon toga u srednju školu u San Dijegu. Kad je maturirao, upisao se na univeritet San Dijega kako bi popravio ocene da bi upisao koledž po svom izboru, Berkli. Ubrzo se zaposlio kao vozač kamiona u firmi koja se bavila proizvodnjom ulja. Godine 1936, upisao se na Berkli, kako je bio visok i snažan, odlučio jeda vesla za univerzitetsku ekipu. Primetio ga je učitelj glume i pomislio kako bi bio savršen za njegovu predstavu.
Počeo je da se zanima za glumu, a angažovao ga je Edvin Dajer, upranik školskog pozorišta. Na završnoj godini se pojavio u pet predstava. Iako mu je školarina bila samo 26 dolara godišnje, Pek se i dalje borio kako bi platio, pa je morao raditi za sestrinstvo Alfa Gama Delta kao kuhinjski pomoćnik u zamenu za obroke. Pek će kasnije reći o Berkliju da je to „bilo posebno iskustvo za njega i tri najbolje godine njegovog života”: „Probudilo me i učinilo od mene čoveka.” Godine 1997, donirao je 25 hiljada dolara veslačkoj ekipi Berklija u čast svog trenera, Ki Ebrighta.
Nakon što je diplomirao engleski jezik na Berkliju, Pek je izbacio ime „Eldred” i pošao u Njujork kako bi studirao u glumačkoj školi Neighborhood Playhouse. Često je ostajao bez novca i spavao u Central parku. Debitovao je na Brodveju u komadu Emlina Vilijamsa, Jutarnja zvezda 1942. godine. Drugi nastup je bio u predstavi The Willow and Isa Edvardom Poulijem. Izbegao je vojnu službu u Drugom svetskom ratu zbog povrede leđa koju je zadobio dok je trenirao ples sa Martom Grejam. Studio 20th Century Fox tvrdio je kako se povredio dok je veslao na univerzitetu, ali Pek je rekao: „U Holivudu su valjda mislili kako ples nije bio dovoljno mačo, godinama sam pokušavao ispraviti tu priču.
Pekov prvi film, Dani slave, objavljen je 1944. godine. Iako su mnogi kritičari opisali Pekovu glumu kao drvenu, pet je puta bio nominovan za Oskara, od čega su četiri nominacije došle u prvih pet godina njegove filmske karijere: za Ključeve kraljevstva (1944), Proleće života (1946), Džentlmenski sporazum (1947) i Poletanje usred dana (1949).
Nastavak na sledećoj strani!
