Radoš Bajić je sedamdesetih godina bio pravi lepotan mešu glumcima
Srpski glumac, scenarista i reditelj Radoš Bajić već decenijama niže uspehe na našoj javnoj sceni, a iza njega su brojne uloge i projekti na filmu i televiziji.
Radoš Bajić je uspeo u nečemu što mnogi nisu, pa je objedinio svoju ljubav prema glumi i režiji i uspešno se bavio umetnošću na sebi svojstven način i bio vrlo svestran.
On se oprobao i kao književnik, pa je napisao čak i svoju autobiografiju, a kao njegov verovatno najveći uspeh izdvaja se hit serija "Selo gori, a baba se češlja", u kojoj su neki glumci igrom sudbine dobili ulogu.
U svemu tome, nije ispaštala ni njegova porodica, pa je on ostvario veliku ljubav sa suprugom Milenom, s kojom je dobio dvoje dece, Nedeljka i Jelenu, koja je krenula očevim stopama.
— Četvrtog maja 1973. godine upoznao sam prelepu Milenu Bjelić koja će posle tri godine postati Bajić... Ručak na kartonskoj kutiji, dve viljuške i dve kašike, iznajmljena soba sa upotrebom zajedničkog kupatila — borba, odricanja, skromnost, istrajnost, poverenje i beskrajna ljubav koja traje do danas... Na mnogaja ljeta — napisao je glumac na Instagramu pre nekoliko godina.
Sedamdesete godine prošlog veka nisu bile krucijalne samo po pitanju ljubavi, već i po izboru poziva i karijere. On je godinu dana ranije upisao glumu, a njegovi klasići bili su neki od najpoznatijih glumaca današnjice. Jednom prilikom je Radoš Bajić podelio interesantnu priču koja se krije iza njegovog upisa na fakultet...
— Za vreme prijemnog ispita, u stan koji je iznajmljivao nedaleko od Akademije, primio me je divni čovek i glumac Aljoša Vučković. Sreli smo se u čuvenoj kafani „Kolarac“, iznad koje su bilе slušaonice Akademije, koja je u to vreme bila stecište pesnika, pisaca, slikara, glumaca i ostalih boema. Mlad i zelen, tu ću prvi put u životu videti legende poput Mome Kapora, Vidosava Stevanovića, Radomira Andrića, Milovana Vitezovića, Milisava Savića, Ljubivoja Ršumovića, Dragana Nikolića i druge, koji su tada bili u prvom naboju i naletu svog talenta i stvaralaštva. Kad su konobari na fajrontu krenuli da skidaju čaršave sa stolova i da prevrću stolice, Aljoša je shvatio da nemam gde da konačim i pozvao me da prespavam kod njega.
Od 508 kandidata, koji su te 1972. godine želeli da postanu glumci, primljeno je nas trinaestoro: Bogdan Diklić, Ljiljana Stjepanović, Snežana Savić, Lazar Ristovski, Zlata Petković, Srđan Dedić, Gordana Pavlov, Ivan Klemenc, Slavoljub Fišeković, Milorad Jekić, Tanja Popović, Gordana Kosanović i ja…
Radoš je tada podelio fotografiju s klasićima, a na prvi pogled vidi se koliko je bio lep mladić. Radoš je i danas markantan, ali primetno je da je bio jedan od najlepših mladih glumaca ne samo sedamdesetih, nego i u odnosu na danas, pa bi devojke i sada uzdisale za njim kao mladićem.
Bonus video
Radoš Bajić: Ovo je bruka i sramota