Leonard Koen je odrastao u Montrealu, u uglednoj jevrejskoj porodici. Kako je dosta članova njegove familije pripadalo jevrejskom sveštenstvu, Leonarda je oduvek zanimala religija - uz književnost i muziku.
Koen je celog života bio religiozan i obeležavao je šabat čak i na turnejama. Koncert u Izraelu, 2009. godine, započeo je molitvama i blagoslovima koje je izgovorio na hebrejskom jeziku, piše Kurir.
Zato nije ni čudo što je jedna od najlepših pesama ovog umetnika inspirisana Jevrejskim narodom - odnosno, njegovim stradanjem.
Pesma koju mnogi smatraju himnom romantičara "Igraj sa mnom do kraja ljubavi" ("Dance Me to the End of Love") zapravo je nastala pošto se Koen posvetio izučavanju Holokausta. Iako konstruisana kao ljubavna, pesma zapravo govori o smrti i stradanju.
U jednom od intervjua Leonard Koen je otkrio poreklo ove pesme.
- Interesantno je kako poreklo svake pesme vodi do zrnceta, do semena koje vam neko da ili koje vam svet da i to je ono što proces pisanja pesme čini mističnim. Međutim, ta pesma nastala je pošto sam čuo ili pročitao ili saznao da su u logorima smrti gudački kvarteti bili primorani da sviraju pored krematorijuma. Svirali su dok se odigravao horor, a sudbina tih ljudi bio je taj isti horor. Svirali su klasičnu muziku dok su njihovi sapatnici zatvorenici ubijani i spaljivani. Taj stih "Igraj sa mnom do tvoje lepote, uz goruću violinu" ("Dance me to your beauty with a burning violin") govori o lepoti postojanja i o njegovom kraju - izjavio je jednom Koen.
Pesma je prvi put objavljena 1984. godine na Koenovom albumu "Various Positions". U sećanje na sve stradale, brojni jevrejski muzički sastavi danas sviraju ovu pesmu.
