Sonja je treći put boravila u Indiji, ali kaže da je videla samo deo ove velike zemlje, obzirom da je potrebno najmanje sedam puta pohoditi je, da bi se cela obišla. Hojsale su bile ugledna južnoindijska Kanadiga imperija koja je zauzimala većinu teritorije današnje indijske države Karnataka kojom je vladala u periodu od X do XIV veka. Prestonica Hojsala imperije je prvobitno bio Belur, a zatim Halebida, dva grada koja su danas poznata po raskošnim hramovima i vladarima koji su bili velike mecene umetnosti.
Hojsala arhitektura doživela je svoj vrhunac u XIII veku, a veliki i mali hramovi izgrađeni tokom ovog perioda nalaze se danas na lokalitetima, koji svedoče o veličanstvenom Hojsala arhitektonskom stilu. Hojsala umetnici su poznati posebno po skulptorskim detaljima, bilo da se radi o prikazivanju hindu epova, božanstava, mitskih bića, demona, erotskih scena, ili scena iz svakodnevnog života. Kamen škriljac, mek i lak za obradu, omogućio je umetnicima da razviju jedinstven način klesanja i posebnu preciznost u izradi najsitnijih detalja. Radi toga, vrhunska dela koja su Hojsala umetnici ostavili u riznici umetnosti i arhitekturi Indije, nazvana su simfonijom u kamenu.
Scene na zidnim panelima hramova ostavljale su me bez daha, kaže Sonja, jer deluje kao da su zaustavljene u vremenu i da je samo pitanje trenutka kada će konji zauzdani u trku zanjištati, plesači zaigrati, muzičari zasvirati, a pevači zapevati. Posebno ljupki i duhoviti su prikazi na stotine lavova i slonova koji na coklama u kolonama opasuju hramove i među kojima ne postoje dve identične životinje. Oslanjajući se na šakti praksu, erotika je bila tema koju su Hojsala umetnici prikazivali diskretno i neupadljivo, bez egzibicionizma, uglavnom u obliku minijatura, smeštenih u nišama i udubljenjima hramova.
