Uskrs je jedan od najvažnijih hrišćanskih praznika, a mnogi imaju čestu jezičku dilemu.
Neki za ovaj praznik govore Uskrs, drugi Vaskrs, a treći pak Voskresenije.
Svi smatraju da je onaj naziv koji oni koriste ispravan, odnosno da su drugi nepravilni.
Lingvistički, ispravna su sva tri naziva.
Vaskrs je srpskoslovenski oblik koji pripada srpskom crkvenom i književnom jeziku, koji se do sredine XVIII veka upotrebljavao u svim krajevima pod upravom Srpske pravoslavne crkve.
Voskresenije je ruskoslovenski oblik i reč je o staroslovenskom jeziku ruske redakcije koji je danas jezik srpske crkve. Naime, srpskoslovenski jezik kao zvanični crkveni jezik Srbi su sredinom XVIII veka zamenili ruskim crkvenim jezikom. U tom crkvenom jeziku reči o kojima govorimo izgovaraju se na ruski način – sa “o” u prvom slogu, pa se tako kaže - Voskresenije, voskresnuti, voskrese.
Kako Srbi nisu zaboravili ni svoj stari naziv za ovaj praznik u opticaju je ostalo i “Vaskrs” i “Voskrsenije”.
Pravilno je reći i Uskrs!
Ova reč pripada srpskom narodnom jeziku. Reč je o autentičnom izrazu koji je u neka davna vremena nastao prilagođavanjem onoga što je izgovoreno u crkvama.