Film rediteljke Kejt Šortland, baziran je na istoimenom romanu autorke Melani Džusten, iz 2011. godine, koji povezuje stokholmski sindrom kao psihološki pojam, sa glavnim gradom Nemačke – Berlinom.
Ovaj intenzivan i klaustrofobičan film pruža potpuno drugačiji uvid u temu koja je obrađena mnogo puta, i to radi na sjajan način. Za razliku od mnogih filmova iste tematike, „Berlinski sindrom“ stavlja psihološki profil žrtve u centar pažnje.
Takođe, svaki aspekt filma - režija, gluma, kamera, montaža, muzika i scenografija, čine ga jednim od najzanimljivijih ostvarenja ove godine.
Glavni glumciTereza Palmer i Maks Rimelt briljiraju u svojim ulogama, a rediteljka eksplicitno i detaljno prikazuje degradiranje Klerine ličnosti i njene neobične psihološke promene u zatočeništvu.
Uživala sam u tumačenju lika Kler i istraživanju njenih nesavršenosti, njene tamne strane, i na kraju njenom otkrivanju same sebe. Nikada ranije nisam igrala tako povučenu i zatvorenu osobu, tako da je to za mene bio veliki izazov“, objašnjava Tereza Palmer.
Na Berlinski sindrom možemo da gledamo kao na uvrnutu ljubavnu priču u kojoj se mešaju fantazija, strast i avantura, i koja se na kraju pretvara u horor. Otkrivamo psihološke dubine glavnog lika Endija, koje uvode publiku u tragičan nastavak veze između njega i Kler“, otkriva nemački glumac Maks Rimelt.
Nakon premijernog prikazivanja u Domu omladine Beograda, „Berlinski sindrom“ će se naći na repertoaru domaćih bioskopa od četvrtka, 15. februara.
