Običaj proslavljanja slave često se uzima kao simbol pravoslavlja i pripadnosti srpskoj nacionalnosti iako brojni naučni osvrti ukazuju da ovaj običaj korene ima u prehrišćanskom sloju
Nastupajući period godine koji je u znaku slava i proslava, pred nas postavlja pitanje šta je prikladan dar za određenu priliku. Kada je reč o slavama, treba napomenuti da se domaćinu poklanja vino, a domaćici cveće. Što se samog odabira cveća tiče, postoje različiti stavovi o tome koju vrstu ili boju cveća bi trebalo darivati, prenosi Stil.
Običaj proslavljanja slave često se uzima kao simbol pravoslavlja i pripadnosti srpskoj nacionalnosti iako brojni naučni osvrti ukazuju da ovaj običaj korene ima u prehrišćanskom sloju. Prema jednoj od prvih teorija, proslavljanje slave je crkveni, hrišćanski običaj. Crkva je počela da slavi određenog sveca kao zaštitnika zajednice. Kako je hrišćanska zajednica rasla, crkva više nije mogla da snosi troškove proslave, tako da se običaj slavljenja prenosi u domaćinstva; najpre u bogate porodice, a potom i u sve domove.
Prema drugoj teoriji, slava je povezana sa imenom prvog krštenog pretka određene porodice. Sve teorije koje povezuju krsnu slavu sa crkvom, odnosno sa hrišćanstvom, su odbačene iz dva razloga: prvo, običaj nije poznat svim pravoslavcima, pa čak ni samo balkanskim pravoslavcima; drugo, praktikuju ga i neki muslimani i katolici.
Rasprostranjenost običaja se ne može povezati sa trenutnim rasporedom religija, očigledno je da se uzrok i nastanak moraju tražiti u daljoj prošlosti, u vreme dolaska hrišćanstva. Najverovatnije je da je običaj proslavaljanja krsnog imena zapravo hristijanizovan obred prehrišćanskog perioda. Po ovom shvatanju, krsno ime je u vezi sa kultom Lara, odnosno predaka. Kult rodonačelnika – osnivača porodice, gospodara, ili, na etrurskom, Lara, nalazi se u osnovi mnogih religija. U starija vremena poštovanje precima – mrtvima – se iskazivalo time što se od svakog obroka za njih ostavljalo nešto hrane, a postojali su i posebni, sveti dani, koji su se posvećivali hranjenju duša mrtvih. Ovo treba imati na umu jer je krsna slava, po mnogim svojim elementima, zapravo ostatak tj. hristijanizovani oblik obreda kojim se odaje pošta mrtvom pretku, odnosno Laru.
Nastavak na sledećoj strani
