Renata Ulmanski danas puni 94 godine, a njena životna priča je takva da se po njoj može snimiti film
Jedna od najboljih jugoslovenskih glumica Renata Ulmanski od malih nogu je znala da će gluma biti njen životni poziv. Ratne godine koje su je zatekle nespremnu i donekle su odredile životni njen put.
Ona je skrivena na tavanu njene porodične kuće "ubijala" vreme tako što je učila razne tekstove, što joj je kasnije pomoglo u profesionalnom životu. U tim trenucima velika zaštita i podrška joj je bio reditelj Jevrejin Erik Hecl, koji joj je držao časove glume.
U prvoj posleratnoj generaciji završila je Dramski strudio pri Narodnom pozorištu u klasi Mate Miloševića i 1947. postala član nacionalnog teatra. Bila je članica ansambla Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu, Beogradskog dramskog pozorišta, Ateljea 212, u kome je ostala do penzije 1989. godine. No, odlučila je da i dalje bude u akciji.
U tim teškim trenucima kod Renate se pojavila ljubav prema glumi, što je kasnije bilo okidač za pristupanje Dramskom studiju pri Narodnom pozorištu koji je završila u klasi Mate Miloševića, pa potom postala i članica nacionalnog teatra.
Potom je glumačku karijeru nastavila da gradi u novosadskom Srpskom narodnom pozorištu, a potom je svoj talenat imala prilike da prikaže u Beogradu, u čuvenom Beogradskom dramskom pozorištu, i najzad u Ateljeu 212.
Renata je tokom karijere odigrala veliki broj uloga, ali je domaća publika najčešće pamti kao Jucu u čuvenom „Pop Ćira i pop Spira“. Osim te tu su i uloga frau Gabrijele, kao i uloge u "Salaš u Malom ritu", "Diližansa snova", "Sivi dom", "Lepa sela lepo gore".
- Iako ničim posebno nisam vezana za Vojvodinu, mentalitet prečana mi je najdraži i najbliži. Volim onu njihovu tihu žurbu. Kod Vojvođana vi ne vidite da se žure, a vidite da stižu. Nisu nametljivi, nestrpljivi, zagriženi. Sve ono što ni ja nisam, i što kod drugog ne podnosim - rekla je Renata jednom prilikom.
Renata odlično govori nemački, koji joj je maternji jezik i koji je naučila od majke, engleski je studirala na Filološkom fakultetu, a koristi se i mađarskim, jer je četiri godine živela i u Budimpešti.
Čuvena glumica je svoju sreću pronašla pored političara Mirka Tepavca, jugoslovenskog ambasadora i direktora Politike. On je bio učesnik Narodnooslobodilačke borbe od 1941, a član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) od 1942. godine. On je tokom rata bio na dužnostima političkog komesara odreda, brigade, divizije.
Budući da je godinama bila u glumačkim vodama ne iznenađuje činjenica da je Renata najbolje prijatelje pronašla baš u ovim redovima. Renata je imala ušuškanu vikendicu na Adi, gde je često pozivala Ružicu Sokić, svoju dobru prijateljicu i Đuzu Stojilkovića, gde su uživali u čarima prirode.
I danas je veoma aktivna i trudi se da svakog dana ide u šetnju kako bi se bavila fizičkom aktivnošću koju smatra jednim od najvažnijih načina da čovek ostane vitalan i zdrav.
Bonus video:
Jelisaveta Orašanin o povratku u Srbiju